Je bevrijden uit de ketenen
Door
Zhenxi, provincie Henan
Tien
jaar geleden, in de tijd dat ik voorganger was, deed ik altijd wat
ik zelf wilde en handelde ik roekeloos, ten gevolge van mijn
zelfingenomen natuur, waardoor ik de regelingen op het gebied van
het werk ernstig schond, het werk van de kerk onderbrak en
verstoorde, en Gods gezindheid verslechterde. Daarom werd ik
vervangen en naar huis gestuurd om geestelijke devotie te beoefenen
en over mezelf na te denken. Nadat ik enige tijd aan
zelfbespiegeling had besteed, kwam ik tot enige ware kennis over
mijn zelfingenomen aard, maar omdat ik geen kennis had van Gods werk
om de mens te redden en van de essentie van Gods trouw, werd ik
voortdurend ingeperkt door mijn vroegere overtredingen en dacht ik
dat God iemand als ik niet zou redden of vervolmaken.
Dat wierp een
schaduw over me die ik niet kon wegnemen. Later regelde de kerk dat
ik de verantwoordelijkheid kreeg voor het evangelisatiewerk. Toen ik
dat nieuws vernam, kwamen er twijfels in mijn hart op over God, en
dacht ik: “Ik ben zo verdorven en ik heb ook Gods gezindheid
beledigd, hoe kan de kerk mij dan de verantwoordelijkheid geven voor
zulk belangrijk werk? Wil God me soms met behulp van deze taak
ontmaskeren en me dan elimineren?” Maar toen bedacht ik:
“Aangezien de kerk deze regeling heeft getroffen, is het vast God
die me een kans geeft om mijn vroegere zonden goed te maken. Wat er
ook gebeurt, ik moet deze kans koesteren, zelfs al moet ik dan een
dienstdoener worden.” Van toen af aan vervulde ik mijn plicht met
die negatieve en behoedzame instelling. Ik leek weliswaar mijn
plichten ernstig en ijverig te vervullen, maar ik had niet de moed
om naar het hogere doel te streven om vervolmaakt te worden gemaakt
door God.
Op
een keer toen ik geestelijke devotie beoefende, zag ik deze woorden
van God: “Tegenwoordig
kun je niet alleen tevreden zijn met hoe je overwonnen bent, maar
moet je ook het pad overwegen dat je in de toekomst zult bewandelen.
Je moet aspiraties hebben en de moed om volmaakt te worden en je
moet jezelf niet altijd ongeschikt achten. Heeft de waarheid
favorieten? Kan de waarheid zich opzettelijk verzetten tegen mensen?
Als je de waarheid nastreeft, kan deze je dan overweldigen? Als je
sterk voor gerechtigheid staat, zal deze je dan ten val brengen? Als
het echt jouw streven is om het leven na te streven, kan het leven
je dan ontglippen? Als je zonder de waarheid bent, is dat niet omdat
de waarheid je niet erkent, maar omdat je wegblijft van de waarheid;
als je niet kunt opkomen voor gerechtigheid, dan is dat niet omdat
er iets mis is met gerechtigheid, maar omdat je gelooft dat het niet
in overeenstemming is met de feiten; als je niet het leven hebt
bereikt nadat je het vele jaren hebt nagejaagd, dan komt dat niet
omdat het leven jegens jou geen geweten heeft, maar omdat jij geen
geweten hebt ten opzichte van het leven en het leven hebt verdreven.
… Als je niet najaagt, kan alleen gezegd worden dat je waardeloos
uitschot bent en geen moed hebt in je leven en niet de geest hebt om
de krachten van de duisternis te weerstaan. Je bent te zwak! Je kunt
niet ontsnappen aan de krachten van Satan die jou belegeren en bent
alleen bereid om dit soort veilig en zeker leven te leiden en in
onwetendheid te sterven. Wat je zou moeten bereiken, is jouw streven
om te worden overwonnen; dit is de plicht waaraan je gebonden bent.
Als je tevreden bent om alleen te worden overwonnen, verdrijf je het
bestaan van het licht” (‘De ervaringen
van Petrus: zijn kennis van tuchtiging en oordeel’ in Het Woord
verschijnt in het vlees). Nadat ik deze passage uit Gods woorden had
gelezen, was ik vanbinnen diep geroerd. Ik zag in dat het Gods
bedoeling is om mensen toe te staan ernaar te streven vervolmaakt te
worden en geschikt te zijn om door God te worden gebruikt. Wat voor
overtredingen mensen ook in het verleden hadden begaan, als zij
bereid waren voor God berouw te tonen en met heel hun hart te
zoeken, konden ze door God worden vervolmaakt. Toen besloot ik: Ik
ga mijn eigen bezorgdheden en twijfel opzijzetten en niet meer
negatief en passief zijn. Ik zal in Gods woorden geloven en ernaar
streven om vervolmaakt te worden door God.
Maar
omdat ik nog steeds enige verdorven gezindheden vertoonde tijdens
het uitoefenen van mijn plicht omdat ik door Satan ernstig verdorven
was en omdat ik de essentie van Gods trouw niet kende, begon ik
langzaamaan opnieuw het geloof in Gods woorden te verliezen. Ik
bleef me herinneren hoe ik ooit Gods gezindheid had beledigd en hoe
ik het nooit kon laten om mijn verdorven gezindheid te tonen bij het
uitoefenen van mijn plicht. Ik dacht dat ik nooit vervolmaakt zou
kunnen worden, hoe ik mijn best ook deed, en dat ik me ermee
tevreden moest stellen om eenvoudig een dienstdoener te zijn. Ik
dacht altijd dat Gods woorden voor andere mensen waren bestemd en
dat ze voor iemand als ik alleen maar een beetje troost en
bemoediging konden bieden. Zonder dat ik het in de gaten had, begon
ik weer in passiviteit te leven. Op een dag zag ik de volgende
woorden van God: “De
essentie van God is trouw – Hij doet wat Hij zegt en alles wat Hij
doet wordt verwezenlijkt” (‘Het tweede
belangrijke aspect van de Incarnatie’ in Verslagen van de
toespraken van Christus). Gods woorden waren als een lichtstraal die
ineens mijn hart verlichtte: Ja! Gods essentie is trouw; God meent
wat Hij zegt, en wat Hij meent zal worden verwezenlijkt, en wat Hij
verwezenlijkt zal altijd voortduren. In het begin werd al het
geschapene door Gods woorden bepaald. Alles wat God zegt, gebeurt.
Maar ik dacht dat Gods woorden alleen bedoeld waren om mensen te
troosten en te bemoedigen, en dat de feiten waarschijnlijk niet
zouden worden verwezenlijkt zoals God het zei. En ik dacht dat Gods
woorden tot andere mensen gericht waren, en niet tot mij. Was ik
Gods woorden niet aan het ontkennen en Zijn trouw niet aan het
ontkennen? Toen herinnerde ik me weer die passage uit Gods woorden
die ik vroeger vaak las: “Als
het echt jouw streven is om het leven na te streven, kan het leven
je dan ontglippen? Als je zonder de waarheid bent, is dat niet omdat
de waarheid je niet erkent, maar omdat je wegblijft van de waarheid;
als je niet kunt opkomen voor gerechtigheid, dan is dat niet omdat
er iets mis is met gerechtigheid, maar omdat je gelooft dat het niet
in overeenstemming is met de feiten; als je niet het leven hebt
bereikt nadat je het vele jaren hebt nagejaagd, dan komt dat niet
omdat het leven jegens jou geen geweten heeft, maar omdat jij geen
geweten hebt ten opzichte van het leven en het leven hebt
verdreven.” Op dat moment voelde ik de
oprechtheid en de ernst van Gods woorden, en ze waren doortrokken
van Gods trouw en Zijn onbegrensde liefde voor de mens. Ik zag dat
God geweldig nobel en groots is. En ik zag ook mijn eigen
laaghartigheid en benepenheid. Gods streven is de grenzeloze redding
van de mensheid. Dat wordt bepaald door Gods gezindheid en essentie
en is onveranderlijk. Zolang mensen in overeenstemming met Gods
eisen de waarheid en veranderingen in hun gezindheid nastreven, zal
God hen compleet maken, want wat God zegt zal Hij doen, en wat Hij
doet zal gedaan worden! En wat was mijn houding tegenover God en
tegenover Zijn woorden geweest? Toen ik Gods gezindheid had beledigd
en tot duisternis was vervallen, probeerde ik niet mijn eigen
verdorven essentie te onderzoeken en te kennen of de waarheid na te
streven om mijn verdorven gezindheid op te lossen. In plaats daarvan
leefde ik in een staat van me beschermen tegen God en Hem verkeerd
begrijpen, in de overtuiging dat God mij vast niet zou redden, en ik
raakte de motivatie kwijt om de waarheid na te streven. Toen de kerk
regelde dat ik de verantwoordelijkheid op me nam voor het
evangelisatiewerk, dacht ik er niet over na hoe ik naar de
beginselen van de waarheid moest streven of hoe ik mijn plicht kon
doen om betere resultaten te bereiken. Integendeel, ik verdacht God
ervan dat Hij me gebruikte, dat Hij deze situatie gebruikte om mij
door en door te ontmaskeren en me te elimineren. Dat leidde ertoe
dat ik negatief werd, er de kantjes af liep en Gods opdracht
luchthartig op ging vatten. Ik beschouwde God als even slecht als de
mens en geloofde dat God net zo benepen en gemeen is als de mens, en
dat Hij mensen loost zodra ze hun doel hebben gediend, zoals de mens
doet. Ik geloofde dat God mensen zal elimineren zodra ze Hem niet
langer diensten verlenen. Ik besefte dat ik God helemaal niet kende
en evenmin Gods woord als de waarheid behandelde, en bovendien niet
oprecht en positief in God geloofde. In plaats daarvan leefde ik in
de verbeelding en in opvattingen en was ik vervuld van verdenkingen
en behoedzaamheid jegens God, wat ertoe leidde dat ik negatief en
passief was, en lafhartig toegaf aan duistere invloeden. Ik was niet
in staat om te lijden en de prijs te betalen voor het verwerven van
waarheden. Dat was het moment dat waarlijk tot me doordrong dat het
najagen van kennis van Gods essentie heel belangrijk is. Als ik
eerder aandacht had besteed aan het najagen van kennis over Gods
gezindheid en essentie, had ik niet zoveel jaar doorgebracht in
stagnatie en het vertragen van de vooruitgang in mijn eigen leven.
Ik
dank God voor het losmaken van de knoop in mijn hart. Jaren met
misvattingen, bedenkingen en vrees verdwenen in een flits onder
leiding van Gods woorden. Ik voelde een reusachtige opluchting, en
mijn hart was licht en vrij. Ik wierp me ter aarde voor God uit en
sprak een gebed uit: Dank u, Almachtige God! U bent degene die om
mij gaf en me verlichtte en leidde om me te bevrijden van de ketenen
die me zoveel jaren hebben vastgehouden. In het verleden heb ik,
omdat ik u niet kende, vaak in onbegrip geleefd, en twijfelde ik
zelfs aan uw woord. Ik behandelde uw woord niet als de waarheid, de
weg en het leven, en bovendien behandelde ik u niet als God. En toch
verdroeg u mij, was u geduldig jegens mij, verlichtte en
illumineerde u mij, zodat ik enige kennis zou hebben van uw trouwe
essentie en rechtvaardige gezindheid. O God! Uw liefde is heel
werkelijk! Van nu af aan zal ik me geweldig inspannen voor de
waarheid, kennis van uw essentie nastreven, en streven naar een
snelle verandering van mijn gezindheid zodat ik door u kan worden
vervolmaakt en u uw liefde kan terugbetalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten