Gods genade bevrijdt haar uit haar pijnlijke huwelijk (deel 1)

   Door A’Jiao, Hongkong

Jiao zat bij het raam en keek met een gevoel van opluchting naar de scheidingsakte in haar handen. Door Gods genade en redding was Jiao eindelijk bevrijd uit haar pijnlijke huwelijk. Ze keek vanuit haar raam uit over de straat en alles wat tussen haar en haar ex-man was voorgevallen ging door haar hoofd …

Geluk vinden

Jiao was net als talloze andere meisjes. Als tiener droomde ze ervan op te groeien en een man te vinden die heel veel van haar zou houden.

Vooral wanneer ze liefdesromans las of naar de sterren op de televisie keek en de oneindige liefde tussen de mannelijke en vrouwelijke personages zag, liet ze zich inspireren door ideeën als ‘liefde overstijgt alles’ en ‘samen oud worden, hand-in-hand’. Ze maakte deze tot de idealen voor haar toekomstige huwelijk en verlangde naar een grote liefde. Alleen dan, dacht ze, zou haar leven niet voor niets geleefd worden.

Toen ze klaar was om te trouwen, ontmoette ze Ming. Ming hield zielsveel van Jiao en Jiao beschouwde Ming als de partner voor de rest van haar leven, en dus begonnen ze samen een gezin. Na de voltrekking van hun huwelijk zorgde Ming nog beter voor Jiao. Hij was verdraagzaam tegenover haar fouten en toonde altijd begrip, en Jiao voelde zich de gelukkigste vrouw ter wereld.

De scheiding

Net toen Jiao helemaal opging in haar gelukkige huwelijk, zag ze op een dag per ongeluk op Mings mobiele telefoon wat al te tedere berichten die verstuurd waren door een andere vrouw. Jiao vroeg Ming of hij een affaire had en Ming gaf dit toe. Dit kwam voor Jiao als een donderslag bij heldere hemel en het voelde alsof haar hart in stukken werd gescheurd. Ze wilde hem verlaten, maar Ming smeekte en pleitte dat ze hem nog een kans zou geven. Toen ze Ming zo berouwvol zag, verzachtte Jiao’s hart en ze besloot hem te vergeven.

In de dagen daarna was Ming even attent en zorgzaam als hij aan het begin van hun relatie was geweest en zorgde vooral nadat Jiao was bevallen nog meer voor haar. Hij deed Jiao ook talloze beloftes: “Ik ga hard werken om geld te verdienen, zodat jij en ons kind in de toekomst een goed leven zullen hebben.” Hoewel hij haar al een keer eerder had bedrogen, voelde Jiao dat Ming nog steeds van haar hield en nam ze zich voor hun liefde sterk te houden!

Maar hoe lang kan liefde duren voor ze sterft? Naarmate de tijd verstreek, verdrongen de beslommeringen van het leven geleidelijk hun echtelijk geluk. Ming kwam steeds later thuis van zijn werk, soms niet eerder dan twee of drie uur ‘s nachts. Zijn houding tegenover Jiao werd ook steeds onverschilliger en hij maakte soms met haar ruzie over triviale dingen. Na een ruzie zwegen ze elkaar dood. Dit deed Jiao erg veel pijn en ze wilde niet dat deze patstelling tussen hen zou voortduren. Op een keer vroeg Jiao aan Ming: “Waarom behandel je me steeds onverschilliger?” En Ming antwoordde: “Onze liefde is veranderd. Ik denk dat het maar het beste is als we uit elkaar gaan …” Toen Jiao hem dit hoorde zeggen, voelde ze een leegte in haar hart en bleef ze als aan de grond genageld staan, niet in staat haar tranen te bedwingen.

Een week later zou het Jiao en Mings zevenjarige huwelijksjubileum zijn. Jiao dacht dat Ming zou denken aan al de tijd die ze samen hadden doorgebracht en van gedachte zou veranderen, maar onverwachts informeerde Ming haar plotseling dat hij een echtscheiding wilde!

Jiao wankelde onder deze plotselinge slag en Jiao’s zus vertelde haar ook nog dat Ming eigenlijk al een hele tijd niet meer van haar hield, en dat ze alleen maar in het ongewisse was gelaten … De woorden van haar zus vernietigde volkomen het laatste beetje hoop van Jiao en in haar wanhoop nam ze 90 slaappillen in. Ze werd op tijd behandeld, maar besloot vervolgens van een gebouw af te springen. Ze werd opnieuw op wonderbaarlijke wijze gered, maar omdat haar verwondingen zo ernstig waren, bestond er de mogelijkheid dat ze de rest van haar leven in een rolstoel zou doorbrengen. Toen ze echter zag hoe Ming z’n uiterste best deed om voor haar te zorgen en dat hij diep gebukt ging onder zelfverwijt, dacht Jiao dat het allemaal de moeite waard was geweest.

De gebroken spiegel kan nooit meer worden hersteld

Na verloop van tijd herstelde Jiao’s gezondheid zich langzaam en was ze in staat op krukken te lopen. Haar gelukkige leven keerde echter niet terug zoals ze wenste. Ming deed geheimzinnig over waar hij naar toe ging en hij loog tegen haar over een zakenreis van een paar dagen die hij zou ondernemen. Terwijl hij weg was, belde Jiao hem, maar hij antwoordde niet. Daarna belde ze hem nogmaals, maar nu zonder nummerweergave. Ming antwoordde en hing na een paar ongeduldige woorden op. Jiao’s hoofd vulde zich met beelden van Ming met een andere vrouw en haar hart deed zo’n pijn dat ze het niet meer kon bedwingen. Ming keerde op de derde dag terug en Jiao keek in het geheim in zijn zakken. Tot haar verrassing vond ze een paar condooms! Jiao’s hart was gebroken. Ze kon het gewoon niet begrijpen. Ze had Ming jarenlang haar hart geschonken – waarom moest Ming haar zo wreed behandelen? Jiao werd vervuld van wrok tegen Ming en ze voelde dat het zijn schuld was dat haar perfecte gezin verworden was tot wat het nu was …

Hoe gekwetst ze zich ook voelde, Jiao wilde haar gezin niet verliezen en haar zoon een gezin bieden dat heel was. Om haar gebroken huwelijk te redden onderdrukte Jiao de pijn in haar hart en begon te leren hoe ze het eten waar Ming van hield kon bereiden. Ze bakte de taarten die hij lekker vond en verkocht zelfs haar bruidsjuwelen en kocht een gouden armband die Ming mooi vond. Ming hield echter vast aan zijn oude manieren, zonder zich ook maar een beetje in te houden. Op een dag gaf de weerdienst een waarschuwing af voor een tyfoon met een kracht van 10 Beaufort. Jiao vertelde Ming niet uit te gaan maar thuis bij hun zoon te blijven. Ming stond er echter op uit te gaan. Tijdens de lunch kon Jiao zich er niet van weerhouden een blik in de zakken van haar man te werpen en opnieuw vond ze condooms. Ze kon haar emoties niet langer bedwingen en smeet met geweld haar kom op de vloer. Hun vijf jaar oude zoon begon van schrik hard te huilen en Ming sloeg Jiao. Op dat moment voelde Jiao zich volledig gebroken, ze werd overmand door verdriet, woede en pijn, en haar tranen vloeiden vrijuit … Ze pakte haar krukken en liep de deur uit. Ze hinkte door de lege straten en de koude regen stroomde op haar neer terwijl de tyfoon tegen haar gezicht en lichaam beukte. Jiao voelde de kou in haar lichaam binnendringen en wist niet of het water op haar gezicht regen was of haar eigen tranen. Voor Jiao was op dat moment alles wat restte in de wereld duisternis en grauwheid …

Hierna begon Ming zich nog egoïstischer en roekelozer te gedragen en kwam vaak alleen nog maar na middernacht thuis, of kwam eenvoudig helemaal niet meer thuis. Jiao verdroeg de pijn in haar hart en kwijnde elke dag verder weg. Elke avond, wanneer het laat werd en ze alleen met zichzelf en haar zoon in het grote huis was, voelde Jiao een ongeëvenaard gevoel van verdriet en verlatenheid, en het enige wat ze kon doen was zichzelf verdoven met drank …

De dageraad breekt aan

Door toeval ontmoette Jiao op een dag de christen Min. Min had dezelfde ongelukkige dingen meegemaakt als Jiao, maar was dankzij Gods redding de pijn te boven gekomen. Op een keer vroeg Jiao aan Min: “Waarom leeft de mensheid in zulke pijn?” Toen las Min Jiao twee passages uit Gods woorden voor: “Adam en Eva, door God in het begin geschapen, waren heilige mensen, dat wil zeggen, zij waren heilig terwijl zij in de hof van Eden waren, onaangetast door vuiligheid. Ze waren ook trouw aan Jehova en wisten niets van hoe zij Jehova zouden moeten verraden. Dit komt omdat ze zonder de verstoring van Satans invloed waren, zonder Satans gif en de zuiverste van de gehele mensheid waren. Ze leefden in de hof van Eden, onbesmet door enige vuiligheid, niet door het vlees beheerst en vol eerbied voor Jehova. Later, toen zij door Satan verleid werden, hadden zij het gif van de slang en het verlangen om Jehova te verraden en leefden zij onder de invloed van Satan. In het begin waren zij heilig en vereerden Jehova; alleen zo waren ze menselijk. Later, nadat zij verleid werden door Satan, aten zij de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad en leefden zij onder de invloed van Satan. Ze werden geleidelijk verdorven door Satan en verloren het oorspronkelijke beeld van de mens” (‘De ervaringen van Petrus: zijn kennis van tuchtiging en oordeel’). “Nadat de mens door Satan verdorven werd, raakte de mens steeds erger ontaard, de ziekten van de mens werden heviger en zijn lijden werd steeds ernstiger. De mens voelde meer en meer de leegte, de tragedie en het onvermogen door te gaan met het leven van de wereld, en hij voelde steeds minder hoop voor de wereld. Dit lijden werd dus over de mens gebracht door Satan, en het ontstond pas nadat de mens door Satan was verdorven en het vlees van de mens was ontaard” (‘Wat het betekent dat God de pijn van de wereld ervaart’).

Min communiceerde met Jiao en zei: “In het begin schiep God onze voorouders, Adam en Eva, en plaatste hen vervolgens in de Hof van Eden. Op dat moment was de mensheid nog niet verdorven door Satan en was ze gehoorzaam en eerbiedig tegenover God. De mensen hadden nog geen kwaad of verdorvenheid in hun hart. Tijdens hun leven in de Hof van Eden genoten ze Gods zorg, beschermingen en zegening, en waren ze uiterst gelukkig en leefden in vrede. Daarna werden ze door Satan verdorven en verleid God te verraden, en zo werd de zonde in de wereld geboren. Langzamerhand begon de mensheid God te mijden en in zonde te leven, ze begon zich vast te klampen aan fysiek genot, zich over te geven aan vleselijke lusten en kwade trends na te streven. Vanwege het verderf door Satan werd de mensheid steeds arroganter, goddelozer, egoïstischer en bedrieglijker. De omgang tussen mensen werd vervuld van leugens en bedrog, en ze gebruikten en bedrogen elkaar. Mensen gedragen zich nu op één manier wanneer ze oog in oog met iemand staan en op andere manier achter iemands rug om. Ze wedijveren en vechten met elkaar voor hun eigen persoonlijke belangen. Zelfs echtgenoten en echtgenotes gebruiken en bedriegen elkaar en houden volstrekt geen rekening met de gevoelens van hun partner. Ze hebben het meest elementaire geweten en verstand en de meest fundamentele moraal en waardigheid verloren. Is het mogelijk om geen pijn te lijden wanneer we in zo’n goddeloze en verdorven wereld leven en zo door Satan zijn verdorven dat we noch op een mens noch op een geest lijken? God weet dat we, de mensheid, zijn verdorven en beschadigd door Satan en dat we in een staat van pijn en hulpeloosheid leven. Daarom is Hij op aarde geïncarneerd en drukt Hij de waarheid uit om ons te redden en ons in staat te stellen de waarheid te begrijpen, de wortel van alle kwaad en verdorvenheid in de wereld te onderscheiden en duidelijk de manieren en methoden te zien die Satan inzet om ons te verderven. Tegelijkertijd toont God ons de weg en de richting die we moeten volgen om vrij van pijn te zijn. Wanneer we voor God komen en Zijn woorden lezen, en we de waarheid begrijpen en de problemen tot op de essentie doorzien, vinden we het juiste doel om na te streven en worden we op natuurlijke wijze bevrijd van pijn.” Na naar de communicatie van Min te hebben geluisterd, begreep Jiao eindelijk dat de reden waarom de mensheid in zo veel pijn leefde het verderf door Satan was. De mensheid werd steeds goddelozer en ontaarder, en had zowel haar geweten als haar menselijkheid verloren. Jiao voelde dat wat Min had gezegd klopte en ze wilde erg graag Min over geloof in God horen vertellen.

Min las Jiao nog een passage uit Gods woorden voor: “De Almachtige is barmhartig voor deze mensen die erg geleden hebben; Hij is deze mensen die bewustzijn ontberen tegelijkertijd zat, daar Hij te lang op antwoord van de mensheid heeft moeten wachten. Hij wil graag zoeken, je hart en je geest zoeken, om je water en voedsel te brengen en je op te wekken, opdat je niet langer zult dorsten en hongeren. Als je vermoeid bent en als je iets begint te voelen van de troosteloze verlatenheid van deze wereld, wees dan niet verloren, huil dan niet. Almachtige God, de Wachter, zal je komst op elk moment omarmen” (‘Het zuchten van de Almachtige’). Terwijl ze luisterde naar Gods woorden werd Jiao’s hart verwarmd door Gods liefde. Ze dacht erover na hoe ze na Mings verraad al die pijn had verduurd en een verschrikkelijk leven had geleid, en dat ze twee keer bijna een eind aan haar leven had gemaakt, alles om haar huwelijk te redden. Pas nu kwam ze erachter dat God altijd aan haar zijde de wacht had gehouden, over haar had gewaakt en haar had beschermd, en wist dat ze pijn leed onder Satans macht. God had haar elke stap van de weg geleid en had haar in staat gesteld aan Gods zijde terug te keren. Jiao’s hart was vervuld van dankbaarheid aan God en ze voelde zich zo ontroerd dat er tranen over haar wangen rolden …

Jiao aanvaardde blij Gods werk van de laatste dagen en las vaak samen met haar broeders en zusters Gods woorden, en dan communiceerden ze over hun ervaringen en begrip en zongen liederen ter ere van God. Dit alles zorgde voor licht in Jiao’s verlammend eenzame leven en geleidelijk aan begon haar gezicht weer een beetje te stralen met de glimlach die zo lang afwezig was geweest. Maar elke keer dat ze thuiskwam, dacht ze aan Mings apathie tegenover haar en zijn verraad, en kon ze de pijn in het diepst van haar hart niet stoppen. Daarnaast was er iets dat Jiao maar niet kon begrijpen: hoe Ming, die zo veel van haar had gehouden, iemand was geworden die haar nog steeds zo vertrouwd was, toch zo’n vreemde voor haar was geworden.

uit ‘De Kerk van Almachtige God’